Ξυλεία Καστανιάς/Chestnut timber

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

H καστανιά ανήκει στην τάξη των Φηγωδών και στην οικογένεια των Φηγοειδών.

Η οικογένεια περιλαμβάνει 12 είδη φυλλοβόλων, αιωνόβιων μεγάλων δέντρων ιθαγενή των εύκρατων περιοχών του βορείου ημισφαιρίου. Είναι φυτό δικότυλο και ανήκει στα Αγγειόσπερμα.

Ευρήματα από την εποχή του χαλκού αποδεικνύουν ότι η καστανιά και το ξύλο όπως και οι καρποί της χρησιμοποιούνταν από τους προϊστορικούς χρόνους.

Δένδρο Καστανιάς

Το ύψος ενός δένδρου καστανιάς μπορεί να φτάσει τα 35-40 μέτρα. Υπάρχουν αυτοφυή δάση καστανιάς, αλλά σε πολλές περιοχές καλλιεργούνται επίσης. Καλλιέργεια επίσης γίνεται για καλλωπιστικούς λόγους αλλά κυρίως για τους καρπούς και την ανθεκτική στο χρόνο ξυλεία τους.

Εξάπλωση της Καστανιάς

Οι καστανιές ευδοκιμούν σε υψόμετρο πάνω από 250 μέτρα και δεν ευδοκιμούν σε χαμηλότερα υψόμετρα.

Πολλαπλασιάζονται με σπόρο, με μοσχεύματα και με εμβολιασμό.

Ανθοφορία έχουμε κατά την άνοιξη και τα κάστανα ωριμάζουν από τις αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι τέλη Νοεμβρίου ανάλογα με τις συνθήκες και τη ποικιλία. Κάθε δέντρο μπορεί να δώσει από 30-50 κιλά κάστανα. Η πλήρης απόδοση παραγωγής καρπών θεωρείται το 50ο-60ο έτος της ηλικίας του. Το φυτό δεν ευδοκιμεί σε ασβεστολιθικά πετρώματα.

Συστηματική Ταξινόμηση: Βασίλειο: Φυτά (Plantae), Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta), ομοταξία: Δικοτυλήδονα

(magnoliopsida), Τάξη: Φηγώδη (Fagales),Οικογένεια: Φηγοειδή (Fagaceae), Γένος: Καστάνεα (Castanea).

ΞΥΛΕΙΑ ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ

Υπάρχουν δύο βασικά είδη καστανιάς.

Η αμερικάνικη: Castanea Dendata και η ευρωπαϊκή : Castanea sativa.

H οικογένεια των Fagaceae που είναι και η οικογένεια της οξυάς περιλαμβάνει την

Castanopsis chrysophylla (syn. Chrysolepis chrysophylla)

Castanopsis acuminatissima και Castanopsis cuspidata.

Ιπποκαστανιά

Μία βασική σύγχυση στην ξυλεία γίνεται μεταξύ της καστανιάς και του

είδους της υποκαστανιάς "Horse chestnut" (Aesculus Hippocastaneum).

Το είδος αυτό ΔΕΝ είναι καστανιά.

Το ξύλο αυτού του είδους είναι ελαφρύ, με μέση πυκνότητα 0,51 (510/μ³).

Έχει λευκό κρεμώδες χρώμα ή κιτρινωπό με λεπτή υφή και μοιάζει με την ιτιά ή τη λεύκα.

Ξηραίνεται γρήγορα και δεν φυραίνει στο στέγνωμα. Έχει μεσαία "κίνηση".

Δουλεύεται εύκολα και με καλοακονισμένα εργαλεία δίνει ένα καθαρό όμορφο φινίρισμα.

Δέχεται καρφιά και βίδες εύκολα και κολλιέται όμορφα.

Προσβάλλεται από μύκητες και έντομα και δέχεται συντηρητικά προστασίας.

Ιπποκαστανιά

Στο Πήλιο, όπου είναι αυτοφυής, χρησιμοποιείται ανέκαθεν σαν βασικό ξύλο για

έπιπλα, πόρτες, παράθυρα, σαν οικοδομικό υλικό π.χ. για στέγες, παρά τις μικρές μηχανικές αντοχές της και για την κατασκευή βαρελιών για τυρί, κρασί κλπ.

Αυτό δεν σημαίνει οτι στο Πήλιο χρησιμοποιείτε μόνο Ιπποκαστανιά.Στα μεγαλύτερα υψομετρα υπάρχουν δάση καστανιάς που δίνουν πολύ καλής ποιότητας ξυλεία.

Χαρακτηριστικά της ξυλείας της καστανιάς

Τύπος: Μεσαία σκληρή Ξυλεία, Χρώμα: Ξανθό-καφέ με μια κίτρινη απόχρωση. Σε μεγάλης ηλικίας δένδρα, ωριμάζει σε κοκκινωπό-καφέ χρώματα σομφό είναι στενό και σχεδόν λευκό.

Υφή: χονδροειδής με χαμηλή λάμψη.

Πριστοπελεκητή Ξυλεία Καστανιάς

Ιδιότητες:

ΛΕΙΤΟΥΤΡΓΙΚΟΤΗΤΑ: μέτρια σκληρό και πυκνό ξύλο με χαμηλή αντίσταση στην κρούση και χαμηλή ακαμψία.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ: Χρειάζεται προτρυπήματα για βίδες και καρφιά. Αρκετά καλή συμπεριφορά σε μηχανήματα υψηλών στροφών επεξεργασίας. Ικανοποιητική συμπεριφορά στις κόλλες. Η ευρωπαϊκή καστανιά, λόγο της φυσικής οξύτητας που έχει όταν έρθει σε επαφή με το σίδερο μπορεί να προκληθούν στο ξύλο μπλε και μαύροι λεκέδες.

Κορμοί Καστανιάς με Ακτινική τομή
(Bulls)

ΔΙΑΡΚΕΙΑ & ΑΝΤΟΧΗ: Εξαιρετικά ανθεκτικό στη φθορά. Ιδιαίτερα η αμερικάνική έναντι της ευρωπαϊκής. Όμως ή αμερικάνικη, αποδείχτηκε εξαιρετικά ευαίσθητη στο μύκητα που καταστρέφει τις καστανιές

Φινίρισμα: Δεν γυαλίζεται αρκετά. Συνήθως περνιέται με κερί ή παραφίνη